Życie bez empatii - umysł pedofila

[Titania]

Pedofilia jest "zjawiskiem" spotykanym na co dzień i potępianym przez większość ludzi. 

Statystyki pokazują że około 900 skazanych pedofilii nie ma zawodu, 70 to murarze, 30 rolnicy, 30 ślusarze, 25 mechanicy samochodowi i jeden ksiądz.

 

Pedofilia jest to zaburzenie psychiczne i seksualne, polegające na życiu płciowym z dzieckiem lub dziećmi. Czyny mogą przybierać również formę obnażania się i masturbowania przy dziecku oraz dotykania jego  narządów płciowych. Czyny takie nie są dokonywane wyłącznie przez pedofilów, lecz także przez osoby mające trudności w znalezieniu partnera seksualnego wśród dorosłych.

 

Dzisiaj chciałam uświadomić niektórych, jak przebiega to u tego typu ludzi od strony psychologicznej. 

 

Typowy ciąg emocji, który prowadzi do przestępstw na tle seksualnym, takich jak uwodzenie dzieci zaczyna się od tego, że pedofil czuje się wytrącony z równowagi i zły, przygnębiony i samotny. Uczucia te może wywołać np. obejrzenie w telewizji szczęśliwych par, filmów na tle miłosnych, co zwiększa przygnębienie z powodu samotności. Wtedy pedofil szuka pocieszenia w ulubionych fantazjach, którym tematem jest z reguły przyjaźń z dzieckiem. Dlaczego z dzieckiem? Ponieważ to właśnie dziecko najłatwiej jest przekonać i zachęcić do wspólnego spędzania czasu oraz jak to dzieci - z reguły ufają ludziom, ponieważ nie mają na tyle rozwiniętego własnego rozsądku.

Fantazje przybierają charakter seksualny i kończą się masturbacją. Przynosi to tymczasową ulgę i łagodzi smutek, ale trwa krótko. Później jednak przygnębienie i poczucie osamotnienia wracają z jeszcze większą siłą. Pedofil zaczyna wówczas myśleć o zrealizowaniu swoich fantazji erotycznych, przywołując samousprawiedliwienie w rodzaju "W rzeczywistości, jeśli nie sprawiam dziecku bólu, to nie wyrządzam mu żadnej krzywdy" lub "Gdyby dziecko naprawdę nie chciało się ze mną kochać, to mogłoby to przerwać".

W tym momencie pedofil postrzega dziecko jak przedmiot swej zboczonej fantazji erotycznej, nie zastanawiając się, co prawdziwe dziecko czułoby w tej sytuacji. Ta emocjonalna obojętność i oderwanie od rzeczywistości charakteryzują wszystkie jego dalsze poczynania, od obmyślania planu znalezienia się z dzieckiem sam na sam, poprzez szczegółowe przećwiczenie w myślach tego, co będzie potem, aż po zrealizowanie planu. Wszystko to odbywa się tak, jakby dziecko nie miało żadnych uczuć. Pedofil nakłada zaś swe odzwierciedlenia chętnego do zabaw erotycznych dziecka ze swych fantazji. Jego uczucia - niechęć, strach, odraza - nie są brane pod uwagę i rejestrowane. Gdyby były, to "zniszczyłoby" to pedofilowi całą przyjemność. 

 

Po krotce przedstawiłam myślenie typowego pedofila, jednak nie jest tak w każdym przypadku. Takie zaburzenie psychiczne wykryte przedwcześnie - można leczyć. Świat otaczają różni ludzie, z którymi musimy zmagać się na co dzień. Przede wszystkim rodzice sami wciąż zbyt mało wiedzą na ten temat. Przeciętny Polak najczęściej uważa pedofila za: "obcego", chorego psychicznie, kalekę,
lub pochodzącego z rodziny patologicznej czyli tzw. "marginesu społecznego". Tymczasem większość dzieci krzywdzona jest tak naprawdę przez osoby bliskie: członków bliższej bądź dalszej rodziny, trenerów, nauczycieli, księży, wychowawców w domu dziecka, sąsiadów! Każdy z nas na pewno ma młodsze kuzynostwo, znajome dzieci lub własne. Chrońmy je przed atakami zboczeńców! 

 

 

Źródła : Na podstawie książki inteligencja emocjonalna, Internetu oraz wiedzy własnej. 

Edited September 25, 2017 by Titania

[aluFART]

W dniu 25.09.2017 o 14:10, Titania napisał:

Czyny takie nie są dokonywane wyłącznie przez pedofilów, lecz także przez osoby mające trudności w znalezieniu partnera seksualnego wśród dorosłych.

 

Za takie zdanie wsadzałbym do izolatki/więzienia - świadczy to dla mnie o złych skłonnościach mogących skrzywdzić niewinne dziecko.

W dniu 25.09.2017 o 14:10, Titania napisał:

900 skazanych pedofilii nie ma zawodu, 70 to murarze, 30 rolnicy, 30 ślusarze, 25 mechanicy samochodowi i jeden ksiądz.

 

Dziwne dane, dziwne statystki. Statystki niestety nie pokazują ilu pedofilów pozostaje na wolności, nie pokazują ile spraw się ciągnie od X lat, kto kogo kryje i tym podobne...

 

źródło: http://www.policja.pl/

 http://statystyka.policja.pl/st/informacje/48806,Przestepca-seksualny-quotstatystyczny-portretquot.html

 

Pedofila można leczyć w jeden sposób, kula w łeb. Ewentualnie do pierdla o zaostrzonym rygorze i niech za*******a całe życie na żeby państwo nie musiało go sponsorować w więzieniu.

Moja najbliższa rodzina padła ofiarą takiego xxx, najchętniej zabiłbym jak stoi, ale mam rodzinę. A to ścierwo żyje, ma się dobrze, mimo że policja wie gdzie mieszka. Policja również nie ma go w swoich rejestrach, bo w Polsce dużo się mówi - mało się jednak w tym temacie robi, od wielu lat, niezależnie od władzy.